in memoriam

1937-2025

ds. E.M. Bakker

Op 13 september ontsliep ds. Eliza Marius Bakker na een kort ziekbed thuis in zijn woonplaats Bodegraven. Hij werd 87 jaar.

Vierde generatie

Marius Bakker werd geboren in de pastorie van Veenendaal, waar zijn vader als predikant werkzaam was. Diens vader was ook al predikant en zijn opa – de overgrootvader van Marius – evangelist. Al vroeg verlangde hij ernaar theologie te studeren. Hij doorliep het lyceum te Dordrecht en werd ingeschreven voor de studie theologie aan de universiteit van Utrecht.

Aan het eind van de studie, toen hij zich beroepbaar stelde, hoopte hij op een beroep in de buurt van Utrecht. Dan zou hij nog verder kunnen studeren. Maar er moest ook brood op de plank komen, want inmiddels had Marius zich verloofd met Nelly van Dijk. Ze gaven elkaar hun jawoord op 8 april 1964.

Een van de beroepen die op hem werden uitgebracht, kwam uit Tholen. De weg daarheen bleek de juiste. Op 7 mei 1964 werd hij er bevestigd door zijn eigen vader, ds. J. Bakker, toen predikant te Randwijk.

Zijn intredepreek hield ds. Bakker over Filippenzen 4: 4-9. Over het verheugen in God als opdracht. Tholen was voor een beginnend predikant bepaald geen sinecure. Het werk in de gemeente vroeg veel inzet en daarmee tijd van het jonge gezin. Het temperde echter zijn vreugde in het dienen niet. Gedreven door zijn liefde voor Hem Die hem geroepen had.

Onvermoeibaar

In 1968 werd de pastorie van Tholen verruild voor die van Rijssen. Daarna volgden Nieuwerkerk aan de IJssel (1973), Veenendaal (1977), Nijkerk (1982) en Bergambacht (1987). Hier leerde ik hem kennen. Ik deed er mijn vicariaat, waarna een blijvende vriendschap ontstond.

In 1993 werd ds. Bakker bevestigd in Wezep. Op al deze zeven gemeenten keek hij steeds met dankbaarheid terug. De kerk was hem lief. Haar eenheid voor hem belangrijk. Onvermoeibaar stelde hij Christus centraal. Hij alleen kan en wil onze schuld bedekken met Zijn allesomvattende, onovertroffen genade!

Naast al het gemeentewerk was hij ook bovenplaatselijk actief in verschillende classes.

Emeritaat

Er werd besloten dat ds. Bakker – na ruim 35 jaar trouwe dienst – vervroegd met pensioen zou gaan. Dat kwam door het vele werk en door zijn overtuiging dat het voor een herder van de gemeente onbestaanbaar is – en eigenlijk ook onwerkbaar – als je je niet voor de volle honderd procent kunt geven.

In de afscheidsdienst op 31 oktober 1999 in de dorpskerk van Wezep preekte hij uit hetzelfde Bijbelgedeelte waarmee hij ook zijn dienstwerk in Tholen begonnen was. De opdracht was dezelfde als in alle jaren ervoor: Verheug u in uw Heiland.

In Bodegraven

Op zoek naar een ander onderkomen hoefde niet meer, want er was een levensbestendige woning aangekocht in Bodegraven. Daar participeerde ds. Bakker in de plaatselijke gemeente. Tevens werd zondags met vaste regelmaat de toga opgevouwen en ingepakt om uit preken te gaan. Hij deed dit tot hij 80 jaar werd. Ook verleende ds. Bakker met hart en ziel pastorale bijstand in een aantal gemeenten die een beroep op hem deden, waaronder Dordrecht, Voorschoten, Moerkapelle en Stolwijk.

Thuisgehaald

De laatste jaren namen zijn krachten langzamerhand af, en werd zijn gezondheid brozer. De laatste weken werd hij meer dan liefdevol verzorgd door zijn vrouw, van wie hij zoveel hield en met wie hij zoveel had gedeeld en meegemaakt. Na een afscheid van al zijn dierbaren werd hij door zijn hemelse Vader thuisgehaald.

In de dankdienst voor zijn leven werd stilgestaan bij de woorden: ‘Mijn hoop? Die is op U!’ (Psalm 39). Het waren de woorden die door hem zelf waren aangereikt en die zijn hele leven voor hem van veel betekenis zijn geweest. Aan het graf werden de woorden uit Filippenzen 4 nog eenmaal in verband gebracht met de bediening van deze dienaar van het goddelijk woord, die thuisgekomen juichen mag. We dragen zijn vrouw, de kinderen, klein- en achterkleinkinderen op in onze gebeden.