Proponent D.P.A. (Daan) Damsteeg (34) uit Leerdam is sinds september beroepbaar. Hij is lid van de hervormde gemeente in zijn woon- plaats. Samen met zijn vrouw Daniëlle heeft Damsteeg twee dochters van 4 en 3 jaar. Zijn weg naar het predikantschap begon op een onverwachte manier: met het raden van het juiste aantal kikkererwten in een pot.
U hebt een jarenlange studie theologie achter de rug. Wie of wat heeft u daarin het meest gevormd?
“Het schrijven van mijn thesis heeft mij het meest gevormd. Ik onderzocht hoe de teksten van historicus Flavius Josephus en de apostel Paulus bijdroegen aan de identiteitsvorming van het Joodse volk. Dat onderzoek bracht me niet alleen dichter bij de oudheid, maar ook bij actuele vragen over de gemeenschap van Christus en het vertrouwen op God in tijden van verandering. Soms raakte de taal me zo dat ik de emoties van Paulus en Josephus in mijn eigen hart voelde – Paulus’ wanhoop over de verwerping van Christus door Zijn volksgenoten, en Josephus’ verdriet over de verwoesting van Jeruzalem. Op die momenten kwamen de teksten tot leven en maakten ze diepe indruk op mij.”
Hoe is bij u het verlangen gegroeid om predikant te worden?
“De keuze voor de studie theologie die samenviel met mijn roeping als gemeentepredikant begon op een onverwachte manier: met het raden van het aantal kikkererwten in een glazen pot. De prijs – die ik won – was een reis naar Israël. Tijdens die reis ervoer ik de trouw van God als nooit tevoren: Hij bleef trouw aan Israël, ondanks Israël. En zo is Hij ook trouw aan mij, ondanks mij. Die ervaring liet me niet los. Ik begon erover te spreken bij jeugdverenigingen. Uiteindelijk voelde ik de roeping om theologie te gaan studeren.”
Uit welk Bijbelvers, -verhaal of lied put u kracht?
“Bijbelteksten die mij kracht geven, zijn de profetieën over het herstel van Israël. Dat Israël terugkeert, is volledig te danken aan Gods genade. Hij blijft trouw aan Zijn verbond met Zijn volk – een getuigenis dat Hij ook trouw is aan het verbond dat Hij bij de doop met mij en met ons sloot. Ondanks onze ontrouw blijft Hij trouw.”
‘God blijft Zijn gemeente dragen, ook als we wankelen of tekortschieten’
Wat heeft het gereformeerde belijden de kerk en de gelovige vandaag te zeggen?
“De diepe overtuiging dat God trouw is aan Zijn verbond. Hij laat niet los wat Zijn hand begon en blijft Zijn gemeente dragen, ook wanneer wij wankelen of tekortschieten. Voor de kerk en de gelovige van vandaag is dat een vaste bron van hoop en zekerheid in een onrustige, gebroken en duistere wereld: ‘En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet begrepen.'”
"*" geeft vereiste velden aan